Το παιδί μου για τις πανελλήνιες, έφτασε τα όριά του, πως μπορώ να το βοηθήσω;
Αν ένα παιδί που συμμετέχει στις πανελλαδικές φτάνει στα όριά του, πως μπορούμε να το βοηθήσουμε;
Αγαπητή μου μανούλα και καλό μου παιδί:
Οι Πανελλαδικές είναι ένα ταξίδι, με προορισμό την εισαγωγή σε μια σχολή που θα εκπληρώσει το όνειρο του παιδιού.
Η διαδρομή όμως είναι ένα απαιτητικό ταξίδι σε ακραίες συνθήκες, που το μόνο βέβαιο είναι πως… ΘΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ.
Και θα τα ξεπεράσεις!
Έχεις συμπαραστάτες την οικογένεια και όσους σε αγαπούν.
Μάλλον έχεις και έμπειρο οδηγό στη ζούγκλα της ύλης των Πανελληνίων, (τον φροντιστή σου και τους καθηγητές σου).
Παρ’ όλα αυτά το να φτάνεις τα όριά σου, είναι μια πολύ μοναχική στιγμή.
Ας ξεχωρίσουμε όμως περιπτώσεις που ένα παιδί φτάνει στα όρια.
Αν διαρκώς αναβάλλει, έχει φτάσει στο έσχατο όριο και παραμονεύει το κακό άγχος.
Αν νιώθει πως όσο και να προσπαθεί, δεν θα καταφέρει να πετύχει και παραμονεύει η δραματική ελάττωση της προσπάθειας.
Αν έχει κουραστεί από την υπερπροσπάθεια, είτε ανταμοιβότανε από τους βαθμούς των διαγωνισμάτων είτε όχι, (αυτή είναι η πιο συχνή και συνάμα επικίνδυνη κατάσταση) παραμονεύει η παραίτηση.
Αν μελετάει με λάθος τρόπο, μη-αποδοτικά και απογοητεύεται από τα αποτελέσματα της προσπάθειας, τότε παραμονεύει η απαραίτητη διόρθωση του λάθους.. με νέο λάθος!
Και βλέπει ο γονιός ανήμπορος το παιδάκι του να βασανίζεται…
Και βλέπει ο δάσκαλος έναν μαθητή με δυνατότητες να καίγεται…
Και βλέπει το παιδί το βλέμμα τους και καταλαβαίνει…
Πως βγαίνουμε από αυτό το αδιέξοδο;
Για αρχή το ίδιο το παιδί πρέπει να ξεχωρίσει τα πραγματικά γεγονότα από τα φανταστικά. Να αφιερώσει όση ώρα χρειαστεί στο να διατυπώσει με θετικό τρόπο, την αλλαγή που έχει ανάγκη. Χρόνος υπάρχει και είναι αρκετός.
Η φανταστική μανούλα θα πρέπει να πιστέψει στο παιδί περισσότερο από ότι… το ίδιο το παιδί. Σκληρή και Αγάπη μαζί!
Ο δάσκαλος που νοιάζεται για τον μαθητή του, θα πρέπει να σφίξει την καρδιά του και με ενσυναίσθηση να εξασφαλίσει πως ο μαθητής του θα δώσει έναν καλό αγώνα.
Ένας σύμβουλος μπορεί να προσληφθεί σε κάθε περίπτωση και να βοηθήσει το παιδί να βαδίσει πιο γρήγορα και πιο σύντομα στη λύση αυτού του προσωρινού προβλήματος
Να βοηθήσει τη μαμά, να σηκώσει το βάρος που της αναλογεί.
Να βοηθήσει τον δάσκαλο, να απολαμβάνει τα αποτελέσματα της καλής δουλειάς του, χωρίς να φθείρεται περισσότερο.
Και μια ευχή που άκουσα στο Άγιον Όρος:
Όταν φτάνεις τα όρια της αντοχής σου, η Χάρις του Θεού τα επεκτείνει.
Τότε ανακαλύπτεις πως μπορείς και περισσότερο. Τότε ανακαλύπτεις πως μπορείς και καλύτερα.
Καλό αγώνα παιδιά…