Ποια άραγε η ιστορία του;

Τίποτα δεν φανερώνει σήμερα το παρελθόν αυτής της επιχείρησης.

Μπορεί να είναι μια ιστορία γεμάτη όνειρα, προσδοκίες, αγωνίες, στιγμές χαράς αλλά και οικονομικής καταστροφής, σαν επτασφράγιστο μυστικό πίσω από τα σκουριασμένα ρολά ασφαλείας, που με τα χρόνια γινήκανε φυλακή.

Μια επιχείρηση σήμερα μπορεί να είναι εύρωστη, υγιής, επιτυχημένη και μετά από 5 – 10 ή 20 χρόνια, τίποτα δεν φανερώνει την προηγούμενη αίγλη της.

Η ευκαιρία στον απαιτητικό κόσμο της επιχειρηματικότητας, βαδίζει χέρι χέρι με την ανάληψη (λελογισμένου) ρίσκου, αλλά εμφανίζεται σε ένα παράθυρο χρόνου  στο οποίο ανατέλλει,  μεσουρανεί και σβήνει, χαρίζοντας στον επιχειρηματία που την εκμεταλλεύτηκε, μια ανεκτίμητη εμπειρία ζωής.

Το επιχειρείν λοιπόν στην Ελλάδα, δεν διδάσκεται.

Το κράτος εν πολλοίς στέκεται αν όχι εχθρικά, σίγουρα όχι ως αρωγός απέναντι στην επιχειρηματικότητα.

Στον ποδόγυρο αυτής της ιστορίας δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως δεν έχουμε υπογράψει κάποιο συμβόλαιο πως θα ζούμε και αύριο ή του χρόνου ή όταν ανοίξει το παράθυρο της επιχειρηματικής ευκαιρίας που τόσο πολύ περιμένουμε.

Στην επιχειρηματικότητα η  ευκαιρία, το ρίσκο και η τόλμη, συνθέτουν με την γνώση και την εμπειρία ένα μοναδικό πακέτο τόσο ξεχωριστό, όσο και η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου.

Αυτός θα έπρεπε να είναι και ο πρωτογενής επαγγελματικός προσανατολισμός:
(καλοπληρωμένος) υπάλληλος (στελέχη τα λέμε σήμερα)
ή
επιχειρηματίας;

Γιατί ο πρώτος “χτίζει” βιογραφικό και
ο δεύτερος… χαρακτήρα!

Χριστός Ανέστη